تبریک به مناسبت هفته تربیت بدنی

تن زنده والا به ورزندگی است؛ که ورزندگی مایه‌ی زندگی است

به ورزش گرای و سرافراز باش؛ که فرجام سستی سرافکندگی است

ملک الشعرای بهار

 از سال 1383، روز 26 مهرماه به عنوان «روز تربیت بدنی» نامگذاری شده است و با هدف آشنایی جامعه با اهمیت و اثرات کاربرد ورزش در زندگی فردی و اجتماعی، اشاعه و توسعه و ترویج ورزش در خانه و خانواده و هدایت و ارشاد جامعه به ورزش های همگانی برگزار می شود.

تاریخچه ورزش در میان کشورهای مشرق زمین، ایران، تنها کشوری بود که در نظام تعلیم و تربیت خود، بیشترین اولویت را به تربیت بدنی و ورزش می داد. در یکی از کتاب های باستانی آمده است: ورزش در ایران باستان، با هدف سلامت، شادابی و آماده بودن برای دفاع از وطن پا گرفت و هدف اصلی آن، تربیت جوانان بود. تیراندازی، کوه نوردی، شمشیرزنی، دو، اسب دوانی، شترسواری، ارابه رانی، مشت زنی، شنا و کشتی، در این مرز و بوم رواج داشت. پارسیان، شکار و شکارگاه را آموزشگاه حقیقی جنگ می پنداشتند و جوانان پارسی در شکار، سحرخیزی، بردباری در راه رفتن و دوندگی و تیراندازی، آمادگی روحی و چابکی را فرامی گرفتند.

ورزش رکن اصلی سلامتی است و یک جامعه سالم جامعه‌ای است که افراد جامعه به ورزش اهمیت بدهند و ساعتی از روز را در باشگاه یا پارک و یا حتی در خانه به ورزش و نرمش بپردازند.

تحرک کافی بدن انسان نخستین را سالم نگه داشته بوده، اما هر چه زندگی شهری، یکجانشینی و زندگی های کارمندی رواج پیدا کرد، بدن ها بیشتر دچار بیماری های مختلف چون آرتروز، پوکی استخوان، چاقی، فشار خون، دیابت و… شد.

ورزش منظم می تواند شما را از نظر بدنی متناسب و سالم نگاه دارد. همچنین وضعیت پوست و ماهیچه های شما را هم بهتر خواهد کرد، قابلیت انعطاف شما را بالاتر می برد و از بسیاری بیماری های مربوط به پیری از قبیل پوکی استخوان و بیماری های قلبی جلوگیری می کند.

علاوه بر آن مطالعات علمی نشان می دهد افسردگی، اضطراب و…، در اثر فعالیت جسمانی بهبود می یابد و ورزش به عنوان عاملی حمایتی در درمان بیماران روانی پذیرفته شده است. پس اگر ورزش را در میان قشر جوان نهادینه کرده و خدمات و زحمات افتخارآفرینان جامعه ورزش را ارج نهیم، می توان به داشتن جامعه ای پویا و با نشاط امیدوار باشیم.